İçkimi inkar ediyordum ta ki beş yaşındaki kızımın bana "Yüzünde ne var?" diye sorduğu sabaha kadar. Ona bu aşağılayıcı gerçeği söyleyemedim...

Sarah, 40. yaş günü partisine katılmaya hazırlanırken bir arkadaşıyla paylaşmak üzere bir şişe şampanya patlattı.

Bir saat içinde hepsini bitirip yola koyuldular.

Partide içkiler akıyordu, garsonlar bardakları doldurmak için acele ediyordu. Sarah kısa sürede kaç içki içtiğini unuttu.

Daha sonra gece utanç verici bir hal aldı.

Sarah bana, 'Aslında hiç bir şey yemedim ve sigara içmek için dışarı çıktım. Sadece içki içtiğimde sigara içerdim' diyor.

'Sarhoş olduğum için sigaramı söndürmek için eğildim, öne doğru düştüm ve yüzüstü beton yola düştüm.'

Sarhoşluğun etkisiyle Sarah'ın yüzü morarmış, dudağı çatlamış ve derin bir utanç duygusuna kapılmıştı.

'Hastaneye gitmedim. Eve gittim ve bayıldım,' diye hatırlıyor Sarah.

Ertesi sabah Sarah'ın yüzü hala 'çürük, şiş ve hassas' haldeyken beş yaşındaki kızı onu kontrol etmeye geldi.

'Anneciğim, yüzünde ne var?' diye sordu.

Bu Sarah için utanç verici bir uyanış çağrısıydı.

'Midemde korku ve kaygı hissettim. Aptalca bir kaza geçirip düştüğümü sandım,' diyor.

'Sarhoşken düştüğümden dolayı çok utandım.

'Her zaman başkalarından daha fazla içip kendimi rezil ettiğim için kendimden nefret ediyordum. İçten içe alkolle olan ilişkimin sağlıklı olmadığını biliyordum.'

Sarah hayatı boyunca 'parti kızı' olarak tanınıyordu.

İngiltere'nin kuzeyindeki Manchester'da büyürken içki kültürün bir parçasıydı.

Sarah, 20'li yaşlarında üniversitedeyken arkadaşlarıyla düzenli olarak 'sarhoş olma niyetiyle' dışarı çıkıyordu. Mezun olduktan sonra iş için Londra'ya taşındı.

Sarah, "1990'larda işe alım sektöründe tam bir 'çok çalış, çok eğlen' kültürüyle çalıştım. İnsanlar beni 'çok içen' biri olarak tanıyordu ama dışarıdan bakıldığında pek de sorunlu biri gibi görünmüyordum," diyor.

'Ben sadece bir içkinin tadını çıkarmak için içmedim. Çoğu zaman sarhoş olmak için içerdim.'

Yine de çok 'işlevsel'di.

'İçki içtiğim bir gecenin ardından beş altı saat uyuyabiliyordum ama bunu önemsemedim. Bu normaldi ve herkes bunu yapıyordu, bu yüzden hiç sorgulamadım' diyor.

Spor salonuna gittikten sonra, bir lahana smoothie'si içer, zihninde bir önceki gecenin günahlarını affettirirdi. Akşam olduğunda ise yine bara dönerdi.

'Londra'da hiç kimsenin arabası yok, bu yüzden 'Bu gece araba kullanacağım, bu yüzden içemiyorum' diye düşünmemize gerek kalmıyor,' diyor.

Bu durum Sarah'nın 2002 yılında Avustralya'yı gezmek için bir yıl izin almasına ve şimdiki kocası Angus'la tanışmasına kadar devam etti.

Çift 2006 yılında evlendi, 2010 yılında Perth'e taşındı ve ilk çocuklarını burada dünyaya getirdi.

Sarah hamileliği veya emzirme döneminde içki içmezken, erken anne olması içki alışkanlıklarını tamamen değiştirdi.

'İçki içmek benim için sosyalleşmek için yaptığım bir şey olmaktan çıkıp günün sonunda bir ödül haline geldi,' diye itiraf ediyor.

'Her zaman başkalarıyla içiyordum, asla yalnız içmezdim, ama bir anne olarak bütün gün evdeydim ve konuşacak kimsem yoktu.'

Avustralya onun vatanı olmadığı için Sarah kendini yalnız ve izole hissediyordu, bu yüzden günün sonunda alkolü 'kapanmanın' bir yolu olarak kullanmaya başladı.

2011 yılında ikinci çocuğunu dünyaya getirdikten sonra da kötü içki alışkanlığı devam etti.

Devamını oku

Sarah kendine kurallar koymaya çalışıyordu - mesela akşamları sadece bir bardak içmek gibi - ama bunlara bağlı kalamıyor, çoğu zaman şişenin tamamını tek oturuşta bitiriyordu.

'Hâlâ çalışıyordum, bir işletmeyi yönetiyordum, çocuklarıma bakıyordum ve yarı maraton koşuyordum. Her gün içki içmiyordum ve gün içinde de içmiyordum.'

Ama çatlaklar oluşmaya başlamıştı.

Sarah, sabahın 3'ünde kalbi hızla çarparak uyanıyor ve bütün gününü kaygılı bir şekilde geçiriyordu, ancak o akşam içtiği ilk içkiyle rahatlıyordu.

Ancak Sarah, 40. yaş günü partisindeki felaket düşüşe kadar alışkanlıklarını sorgulamaya başlamadı.

21 günlük bir detoks denemeye karar verdi ve sonunda bunu 100 güne çıkardı. 'Kendimi gerçekten harika hissettim' diyor.

'Farkı inanamadım; daha fazla enerjim vardı, motive olmuştum ve daha iyi uyuyordum, daha mutluydum ve sanki başımdan kara bir bulut kalkmış gibi hissediyordum.

'Artık düzeldiğimi ve bir sorunum olmadığını düşünüyordum.'

Ancak ne yazık ki, meydan okumayı tamamladıktan birkaç hafta sonra eski alışkanlıklarına geri döndü.

Sonraki iki yılını içkiyi kontrol altında tutmaya çalışarak -ve başaramayarak- geçirdi. Sonunda pes edip tamamen bırakmaya karar verdi.

Sarah, kendini bir alkolik değil, "kapatma düğmesi olmayan" bir "gri alan içicisi" olarak tanımlıyor. Alkole bağımlı olmadığını, ancak çok fazla içtiğini söylüyor .

Birçok kadının da kendisi için belirlediği kategoriye girdiğini fark ettikten sonra, kendi ayıklık koçluğu işini kurdu.

Artık çocukları 13 ve 15 yaşına geldi ve onlara alkolün tehlikelerini anlatıyor ve alkolsüz bir anne olmaktan gurur duyuyor.

'Bunun hakkında çok konuşuyoruz. Onlara neden çok erken yaşta içki içmelerini istemediğimi ve alkolün gelişmekte olan beyinlerine nasıl etki ettiğini anlattım,' diyor.

'Alkol olmadan da eğlenebileceklerini ve alkolün riskleri olduğunu biliyorlar. Ben onların yaşındayken bunların hiçbirini bilmiyordum, bu yüzden bilinçli seçimler yapabilmelerine sevindim.'

Sarah 2019'dan beri ayık ve geriye bakmadı.

Sarah, "Tüm hayatım değişti ve kendimle olan ilişkim tamamen farklı. Rahatsız edici duygularla başa çıkmama yardımcı olacak hiçbir şeyim yoktu ve tek yaptığım içki içmekti. Hiçbir direncim yoktu." diyor.

'Eğlenmek için alkole ihtiyacım olmadığını öğrendim. Özgüvenim ve kendime olan inancım arttı. 50 yaşıma, şimdiye kadarki en iyi fiziksel ve ruhsal sağlığımla yaklaşıyorum ve sanki daha yeni başlıyormuşum gibi hissediyorum.'

Sarah Rusbatch, 10.000'den fazla kadının alkolle ilişkisini değiştirmesine yardımcı oldu. Benzer düşünen kadınlardan oluşan ücretsiz topluluğuna katılmak için buraya tıklayın.